گفتگو با یرژی گروتفسکی

ترجمه حسن مرندی

با حذف تدریجی آنچه زائد بود ما دریافتیم که تئاتر می تواند بدون چهره سازی (گریم). بدون لباس های ویژه آن و بدون صحنه پردازی و بدون محل اجرای جداگانه (صحنه) بدون نورپردازی و آثار صوتی و غیره وجود داشته باشد امانمی تواند بدون تفاهم و ارتباط مستقیم زنده و حسی بازیگرو تماشاگر وجود داشته باشد.

البته این یک حقیقت نظری باستانی ست. اما وقتی جدا در عمل به آزمایش گذاشته شود بیشتر اندیشه های عادی ما را درباره تئاترمتزلزل و پا در هوا می کند. این تصور که تئاتر سنتز رشته های خلاق و هنری – ادبیات ، مجسمه سازی، نقاشی، معماری ، نورپردازی و بازیگری (زیر رهبری یک کارگردان ) است باطل می سازد. این (تئاتر سنتتیک) تئاتر معاصر است که چون همه چیز دارد آن را تئاتر توانگر (یا تئاتر سرشار) می نامیم. منتها سرشار از نقص.

از کتاب به سوی تئاتر بی چیز ترجمه حسن مرندی

عکس: اجرای نمایش همیشه شاهزاده به کارگردانی گروتفسکی

تیتر مطلب از تئاتر ایرانیان